Madonna z dzieckiem
c. 1310
Galleria degli Uffizi, Florence

Postać matki powtarza kształt ołtarza za nią oraz kształt ramy obrazu. Wskazuje na to jej grzywka przycięta trójkątnie i kształt kaptura otaczający jej głowę kształtem podobnym do wnęki ołtarza. Mamy trzykrotne powtórzenie kształtu, daje to silny logiczny układ dostarczający komentarza do macierzyństwa.

Uchylenie skrzydeł poprzedziło pojawienie się dziecka i powtarza akt jego urodzenia.

Ruchem dłoni dziecko wskazuje na nią, druga jego dłoń pozostaje zaciśnięta. To pokazuje związek dziecka z matką i z nikim ponadto. Ona jest jedyną osobą jego młodego życia, którą wogóle spostrzega.

Stan umysłu dziecka powtarzają osoby zebrane wokół. One odpowiadają wszystkim myślom dziecka, które wszystkie biegną ku niej. Wszystkie są w nią zapatrzone, bo ona jest centrum jego świata.

Ona i dziecko są punktem centralnym zdarzenia. Jest to opis macierzyństwa , które daje życie fizyczne. Artysta malarz opowiada tu cud powołania człowieka do życia.